ریشه یاب: فردی است که در مواجهه با بحران‌هایی که اتفاق می‌افتند، به دنبال پیدا کردن علت اصلی آن است و همین که علت آنرا پیدا کرد، آرام می شود. دغدغه اصلی او در شرایط کنونی این است که علت اصلی ورود کرونا به کشور چه چیزی است.
مسئله یاب: فردی است که در شرایط بحرانی کشور به دنبال پیدا کردن مسائل و مشکلاتی است که در کشور به وجود آمده است. هر چه قدر به مسائل و ابعاد بیشتری از بحران برسد، رضایت بیشتری پیدا می کند. شاید بتوان بخشی از رسانه ها را در این دسته قرار داد.
نسخه یاب: فردی است که برای همه مسائلی که در کشور اتفاق می افتد نسخه عمومی دارد و معمولا با گفتن جملاتی کلی، بیان میکند که اگر به این دستورات عمل بشود، این مشکلات حل خواهد شد.
راهکار یاب: فردی است که از افراد بالا وامدار است ولی در پی ارائه راهکارهای کلی نیست، بلکه با توجه به ریشه‌ها و مشخص کردن دقیق مسئله، به دنبال ارائه راهکارهای جزئی و دقیق در رابطه با بحران به وجود آمده است و هر وقت به این راهکار رسید، احساس رضایت می کند.
تحقق یاب: او کسی است که در صحنه عمل در پی محقق کردن راهکارهای ارائه شده است و با رفت و برگشت در صحنه عمل و نظر، به دنبال ایجاد راهکار عملی در صحنه واقع است؛ هنگامی احساس رضایت می کند که بتواند مسئله ای را در صحنه واقع و کف جامعه حل کند.
به نظر می‌رسد موارد بالا سنخ‌های روانی افراد در مواجه با یک مسئله و مشکل است، اگر چه ممکن است این موارد، ساحت‌های ذهنی یک فرد باشد و یک فرد در عین اینکه راهکاریاب است ، ریشه یاب باشد ولی میزان رضایتِ ماندن در یک مرحله ، یک فرد را متمایز می کند.
هم اکنون در شرایطی که برای کشورمان بوجود آمده است به دنبال افرادی هستیم که به دنبال تحقق ارزش هایی باشند که آن را قبول دارند. اگر به این نتیجه رسیدیم که درشرایط کرونا، باید به کسب و کارهایی که مشکل پیدا کرده اند، کمک کنیم، پس ریشه یابی و مسئله یابی و نسخه یابی و راهکاریابی را لحظه ای کنار بگذاریم و در کف جامعه با کمک به کاسب ها، دنبال راهکار باشیم. امید است تغییری در اندیشه خود بدهیم و تنها زمانی رضایت از زندگی داشته باشیم که ارزش ها را در جامعه محقق کرده باشیم.
🖋 #سید_حجت_شریعتمداری | عضو هسته تحقیقاتی کار و کسب اسلامی
#کاسب_تنها_نیست
